OPMERKINGEN VAN DE BEWERKER:

De originele spelling en interpunctie is gehandhaafd. Een lijst met correcties bevindt zich aan het einde van de tekst . Ook de inhoudsopgave bevindt zich aan het einde van de tekst .

MIJN
VERLUSTIGING.

MECVM DIONAEO SVB ANTRO
QVAERE MODOS LEVIORE PLECTRO.

HORAT.

TE LEYDEN EN AMSTERDAM ,

bij C. van HOOGEVEEN, junior ;

en de erven van D. KLIPPINK .

MDCCLXXXI.

CARMINA MANSVETVS LENIA QVAERIT AMOR.

PROPERTIUS.

MIJN
VERLUSTIGING.

AAN
REGNILDE. [Pg v]

[Pg vii] Want waarlijk, zo eenige hartstocht tot 's menschen geluk dienstbaar is, gelijk ze in de daad alle zijn, 't is bij uitstek de liefde . Zij, die het hart door een' Hemelschen gloed verwarmt, uitzet, en met den zuiversten wellust vervult! die den geest opheft, en, of 't ware, met een veerkracht bedeelt, die zijne vermogens versterkt, zijnen ijver gaande maakt, zijne bedoelingen veredelt!—Welk eene aandoenlijkheid van gestel, fijnheid van gevoelen, levendigheid van beseffen, welk eene kieschheid van denken onderstelt zij niet, brengt zij te voorschijn, ja schept zij:—om die verkleefdheid aan 't geliefde voorwerp uit te werken!—die afhangkelijkheid van het zelve!—die zelfverlochening, waar door men er alles aan opoffert!—die belangeloosheid, waar door men niet bemint dan om te beminnen, dan om gelukkig te maken!—die verknochtheid, waar door zich de harten als in elkander uitstorten, als in een smelten; waar door de zielen als samenvloeien, en niet dan in elkanderen leven!—Om alle deze aandoeningen teffens te verwekken!—Aandoeningen! niet te begrijpen, dan door een' geest, van den edelsten nektar van onstoffelijke geneuchten als dronken! niet uit te denken, dan door een hart, van de zuiverste vlammen doorgloeid; en niet te gevoelen, dan van eenen boezem, door de herhaalde, door de aanhoudende kloppingen der natuur en der menschelijkheid vertederd en week gemaakt! Aandoeningen! door geen koude woorden beschrijfbaar! en die niet dan door de van weelde tintelende, van ijver vlammende oogen, van begeerte uitgedrevene zuchten, en een van overkroptheid des harte trillende stemme, zijn uit te drukken!—Voorzeker onderstelt [Pg viii] zij deze gesteldtenis,—ja, zij brengt ze te voorschijn en schept ze. Zij weet de traagheid van vernuft, de dofheid van bevattingen, de ruwheid der denkbeelden, de logheid van gevoel te verbannen: en het is hier door, dat zij de heilzaamste uitwerksels heeft:—dat hare vlammen het hart van onwaardige driften louteren:—en dat hare zachte kluister de sterkste teugel tegen de ongebondenheid is.—En zou dan de afbeelding van een' hartstocht, zo edel, zo heilzaam, zo geschikt om het hart te verbeteren, nadeeligen invloed kunnen hebben?——Het is waar, dat een zekere wulpschheid, een zekere wellustige dartelheid in de Minnedichten , op zich-zelve beschouwd, in staat is, de beschroomdheid van zwaarmoedige zedenmeesteren op te wekken.—Doch, dat men bedenke, dat deze aandoening in goede Minnedichten aan de verhevene liefde ondergeschikt, door dezelve bepaald, en van haar afhangklijk gemaakt wordt; dat zij slechts dient om alle hare aanlokselen aan de gevoelens van 't hart, aan den onstoflijken wellust der ziele op te dragen, en als wederom van die ten leen' te ontfangen: dat, hoe verre een waar Minnedichter zich somtijds moge laten vervoeren, zijne verzen wel verre van een' trek tot ongebondenheid te ademen, dan zelfs, wanneer zij den eigen' wellust, wanneer zij het zinvermaak afschilderen, al dat zoet doen afhangen van die vereeniging van wil, van hart, van ziel, welke 't wezen der liefde is:—en dat hem, die immer een teugje uit dezen Poëtischen beker gesmaakt heeft, noodwendig van alle vermaken, waar in de ziel niet de hoofdrol speelt, van alle ongebondenheid, walgen moet. ——
Onuitgegeven voorbereidende stukken tot de theorie der fraaie Wetenschappen.

* * * [Pg 1]

OFFERZANG. [Pg 3]

AAN
CINTHIA. [Pg 13]

OP
WEISSES
TONEELSPEL:
ROMEO EN JULIA. [Pg 25]

KUPIDO
OP DE VLUCHT. [Pg 29]

AAN DEN HEER
* * *
OP DEN
VERJAARDAG
VAN HET
GENOOTSCHAP: [Pg 31]

ACER EQVVS QVONDAM, MAGNAEQVE IN PVLVERE FAMAE, DEGENERAT; PALMAS VETERVMQVE OBLITVS HONORVM, AD PRAESEPE GEMIT, MORBO MORITVRVS INERTI.

OVID.

AAN
DAFNE. [Pg 34]

MIJMERING. [Pg 35]

THYRSIS EN EGLE,
HERDERSZANG. [Pg 39]

* * * [Pg 47]

DEVS, DEVS NAM ME VETAT
INCEPTOS, OLIM PROMISSVM CARMEN, JAMBOS
AD VMBILICVM ADDVCERE.

HORAT.

INGETOOGENHEID. [Pg 48]

INGETOOGENHEID. [Pg 49]

LIEFDE. [Pg 50]

DE
LIEFDE EN DE DICHTER. [Pg 51]

AAN DE
LIEFDE. [Pg 55]

DE
ZACHTE KLUISTERS. [Pg 58]

AAN DE
ZANGKUNST. [Pg 59]

MIJN
CYTHER. [Pg 63]

AAN DE
AVONDSTAR. [Pg 64]

OP EENE
ROOS. [Pg 65]

DE
TAAL DER MIN. [Pg 68]

DE
LIEFDE. [Pg 69]

DE
SCHONE KUNNE. [Pg 71]

BEDRIEGLIJK
MEDEDOGEN. [Pg 73]

BEKLAG. [Pg 75]

DE
LIEFDE. [Pg 78]

AAN MIJNE
LUIT. [Pg 79]

LIEFDE. [Pg 81]

DE
PIJLEN DER LIEFDE. [Pg 82]

AAN EENE
SCHONE. [Pg 83]

AAN DEN
NACHTEGAAL. [Pg 84]

VERGANGKLIJKHEID
VAN HET
GENOEGEN. [Pg 85]

HET
GOUD. [Pg 87]

OP DE
MINNAARS. [Pg 88]

OP EENE
DUIF. [Pg 89]

OP DE
ROOS. [Pg 91]

* _* *

OP DE
ROOS. [Pg 94]

OP DE
ROOS. [Pg 95]

OP EENEN
ZILVEREN KROES. [Pg 96]

ALKAÏSCHE LIERZANG.
OP DE
DEUGD. [Pg 97]

BIJ EENE
TEEKENING,
VERBEELDENDE DEN
OORSPRONG DER SCHILDERKONST:
IN DE VRIENDENROL DES SCHILDERS * * *. [Pg 99]

TER
VIJF EN TWINTIGJARIGE
ECHTVIERINGE. [Pg 101]

Aan 't eind van de zaal vertoont zich een Tempel, waar in men het beeld en Altaar van HYMEN beschouwt.

INHOUD. [Pg 118]

kundigen zullen uit de oorsprongklijke stukken, in dezen bondel vervat, de vertalingen en verre navolgingen kennen: voor vreemdelingen in de oude en nieuwere letterkunde zou men ze nutloos onderscheiden.

BERICHT
VAN DE
UITGEVEREN. [Pg 120]

D e Dichtstukjes, in deez' kleenen bondel vervat, zijn niet door den Schrijver geschikt geweest om immer het licht te zien. Doch, daar een afschrift derzelven, toevallig in vreemde handen geraakt, onder eenige lieden van smaak bekend, vermenigvuldigd, en verspreid wierd, bereidde men zich in het heimlijk, die toevertrouwde panden door de Drukpers gemeen te maken.—Op deze wijze gedreigd door eenen waarschijnlijk gebrekkigen Druk, hoedanige diergelijke vruchten der gewinzucht gewonelijk zijn; die doorgaands de beste verzen door de lompste onachtzaamheden misvormen, en de eer eens Dichters, bij Lezers, van de vervalsching der uitgave onkundig, bezwalken; zo heeft de Heer * * * ons wel willen toestaan, dezen Algemeenen Druk (ter voorkoming' van zodanigen onechten, als te wachten stond) na zijn oorsprongkelijk Handschrift te doen vervaardigen, en daar toe 't gebruik van eenige door hem-zelv' geëtste Vignetten vergund, welke de bewijzen van echtheid met zich brengen.

Correcties